مجازی‌سازی یا Virtualization روشی کاملا منطقی برای کاهش منابع مصرفی در شبکه و افزایش راندمان کاری است. در واقع از تکنولوژی مجازی‌سازی برای ایجاد لایه‌ای بین سخت‌افزارها و نرمافزارهای موجود در شبکه استفاده می‌شود تا بتوان گروهی از سرورها را به عنوان منابع محاسباتی به سیستم‌عامل‌ها معرفی کرد و علاوه بر این با تقسیم حافظه یک سرور واقعی به چند سرور مجازی، چندین سیستم‌عامل را بر روی یک سرور نصب کرد تا در نهایت بتوان از این طریق هزینه‌ها و منابع مصرفی بسیار زیاد در شبکه‌های کامپیوتری را به صورت چشم‌گیری کاهش داد و راندمان کاری را نیز بالا برد. ادامه این مطلب را از دست ندهید تا شما را بیشتر با تکنولوژی مجازی‌سازی، انواع روش‌ها، مزایا و نرمافزارهای مورد استفاده برای پیاده‌سازی آن آشنا کنیم. مجازی‌سازی چیست؟
به زبان ساده، تکنولوژی مجازی‌سازی تقسیم‌بندی منابع یک سرور واقعی به چندین سرور مجازی است. برای درک بهتر مفهوم مجازی‌سازی تنها کافیست به چندین سال قبل باز گردیم چراکه در گذشته یک مسئول شبکه برای پیاده‌سازی 3 سیستم‌عامل مختلف در شبکه کامپیوتری به سه سرور واقعی نیاز داشت، یعنی به ازای نصب هر سیستم‌عامل به یک سرور جدید نیاز داشت. از این‌رو منابع مصرفی و هزینه‌هایی که شبکه‌های کامپیوتری در گذشته در بر داشتند بسیار زیاد بود. اما اکنون با استفاده از تکنولوژی مجازی‌سازی و با اجرای یک نرم‌افزار بر روی سرور می‌توان حافظه یک سرور واقعی را به چندین سرور مجازی تقسیم‌بندی کرد و بر روی هر سرور مجازی ایجاد شده یک سیستم‌عامل مجزا نصب کرد. البته در فرآیند مجازی‌سازی تنها حافظه یک سرور واقعی تقسیم‌بندی نمی‌شود بلکه تمامی منابع سخت‌افزاری یک سرور شامل: حافظه، پردازنده، دیسک، کارت شبکه و … تقسیم‌بندی می‌شود. نکته حائز اهمیت این است که پس از تقسیم‌بندی منابع یک سرور واقعی به چندین سرور مجازی می‌توانید از هر سرور مجازی به صورت اختصاصی استفاده کنید و بر روی هر یک از آن‌ها یک سیستم‌عامل منحصربه‌فرد نصب کنید. درنتیجه می‌توانید بر خلاف گذشته، یک سرور با چندین سیستم‌عامل داشته باشید و از این طریق راندمان کاری، کاربران شبکه را به صورت چشم‌گیری افزایش دهید.
مجازی‌سازی شامل چند روش است؟
مجازی‌سازی مبتنی بر فضای ذخیره‌سازی
در این نوع روش مجازی‌سازی، یک سرور واقعی درون شبکه به عنوان یک دستگاه ذخیره‌سازی مرکزی در نظر گرفته می‌شود. چراکه تمامی فضاهای فیزیکی موجود در شبکه کامپیوتری با فضاهای موجود درون هر یک از سیستم‌ها ادغام شده و به سرور نقش یک ذخیره‌کننده مرکزی را القا می‌کنند. مجازی‌سازی مبتنی برفضای ذخیره‌سازی نه‌تنها موجب می‌شود که عملیات مدیریت و اشتراک‌گذاری فایل‌ها در شبکه کامپیوتری به ساده‌ترین شکل ممکن صورت گیرد بلکه موجب کاهش فضاهای فیزیکی برای ذخیره و اشتراک‌گذاری فایل‌ها در شبکه می‌شود از این‌رو منابع مصرفی کاهش پیدا کرده و درنتیجه هزینه‌ها نیز کاهش پیدا می‌کند.
مجازی‌سازی مبتنی بر شبکه نه‌تنها امکان ادغام تمامی منابع موجود در شبکه را فراهم می‌کند بلکه امکان تقسیم‌بندی پهنای باند موجود در شبکه را بین سرورهای مجازی برای مدیران شبکه فراهم می‌کند.
مدیران شبکه با استفاده از مجازی‌سازی مبتنی بر سرور می‌توانند مشخصات سرور مانند شناسه‌ها، پردازنده‌ها و … را از دید تمامی نرم‌افزارهایی که بر روی آن نصب شده است پنهان کنند.
از چه نرم‌افزارهایی برای مجازی‌سازی استفاده می‌شود؟
معروف‌ترین نرم‌افزارهایی که از آن‌ها برای پیاده‌سازی مجازی‌سازی استفاده می‌شود شامل: نرم‌افزار VMWARE، نرم‌افزار OpenVZ، نرم‌افزار Microsoft HyperV و نرم‌افزار Cytrix Xen هستند. پراستفاده‌ترین نرم‌افزار مجازی‌سازی چیست و چه مزایایی دارد؟
نرم‌افزار VMWARE، از تمامی نرم‌افزارهایی که برای پیاده‌سازی مجازی‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند، معروف‌تر و پر استفاده‌تر است. چراکه VMWARE به عنوان یک نرم‌افزار قدرتمند در زمینه مجازی‌سازی شناخته می‌شود که مدیران شبکه با استفاده از آن امکان پیاده‌سازی ماشین‌های مجازی، سیستم‌عامل‌ها و انواع کنترل پنل‌های مختلف و متعدد را بر روی سرور دارند.
درواقع مزایای متعددی که این نرم‌افزار دارد موجب شده است تا خیلی از مدیران شبکه استفاده از آن را برای پیاده‌سازی مجازی‌سازی نسبت به سایر نرم‌افزارها ترجیح دهند. یکی از مهمترین مزیت‌هایی که این نرم‌افزار دارد این است که امکان نصب و اجرای چندین سیستم‌عامل و ماشین مجازی بر روی یک سیستم را فراهم می‌کند. البته نباید از انعطاف‌پذیری بالایی که نرم‌افزار VMWARE دارد غافل شد چراکه انعطاف‌پذیری بالای این نرم‌افزار موجب شده است تا مدیران شبکه بتوانند از اجرای چندین سیستم‌عامل بر روی یک سرور واقعی بازدهی بالایی را دریافت کنند.
بدون دیدگاه