هنگام نصب و راه اندازی دوربین های مداربسته و سیستم های نظارت تصویری، در نظر گرفتن حافظهای جهت ضبط تصاویر ضروری است. میزان حافظهای که برای ضبط تصاویر دوربین های مداربسته در نظر گرفته میشود متاثر از عوامل مختلفی میتواند باشد که رزولوشن تصویر یکی از این عوامل است. بدیهی است که هر چه رزولوشن تصویر دوربین مداربسته بیشتر باشد، حجم اطلاعات ثبت شده بیشتر خواهد شد و به تبع آن فضای ذخیرهسازی بیشتری نیاز است. رزولوشن تصویر علاوه بر فضای ذخیرهسازی بر پهنای باند مصرفی نیز تاثیرگذار خواهد بود.
با ظهور دوربین های مداربسته با قابلیت ضبط تصاویری با کیفیتهای 4k ، 8k و … نیاز به تکنولوژیهایی جهت کاهش حجم تصاویر بدون افت کیفیت پیش از پیش خودنمایی کرد. از اینرو فناوریهای فشردهسازی تصاویر دوربین های مداربسته به عنوان راهکاری برای این موضوع بهکار گرفته شد.
در این مقاله قصد داریم دو فناوری فشردهسازی H264 و H265 را بررسی کنیم ; همان طور که میدانید یک ویدئو، مجموعهای از تصاویر است که به صورت متوالی به نمایش در میآیند. به هر تصویر یک فریم میگویند و هر چه تعداد فریمها بیشتر باشد ویدئو روانتر خواهد بود. الگوریتم های فشردهسازی تصاویر دوربین های مداربسته بر مبنای مقایسه فریمها عمل میکنند. اما چگونه؟
در این تکنولوژی دو فریم متوالی با یکدیگر مقایسه میشوند و قسمتهایی که کاملا یکسان هستند شناسایی میشوند و در فریم جدید مجددا ذخیره نمیشود. در فریم جدید، تنها بخشهایی که تغییر کردهاند به قسمتهای ثابت اضافه میشوند. با این ترفند دیگر اطلاعات هر فریم پیکسل به پیکسل ذخیره نمیشود و اطلاعات تکراری تنها یکبار ذخیره میشود و تنها تغییرات و تحرکات بر روی تصویر از پیش ذخیره شده اضافه میشود. این امر از ذخیرهسازی دادههای سنگین تکراری جلوگیری میکند و از حجم ویدئو میکاهد. مزیت این روش در مقایسه با فشردهسازی هر فریم، حفظ کیفیت تصاویر است.
تفاوت فشردهسازی تصاویر دوربین مداربسته با روشهای H264 و H265 در چیست؟
در فشردهسازی تصاویر به روش H264 و H265 از پردازش تقسیم بندی یا تکه تکه شده استفاده میشود به عبارت دیگر هر تصویر به قسمتهای زیادی تقسیم میشود. در فشردهسازی به روش H265 این تقسیمات بزرگتر از تقسیماتی است که در فشردهسازی H264 در نظر گرفته میشود. که این امر خود موجب کاهش دو
برابری حجم تصاویر و پهنای باند میشود درحالی که در کیفیت تصویر هیچگونه تغییری ایجاد نمیشود.

در فشردهسازی H264 هر تقسیمبندی ابعادی معادل 16×16 پیکسل (هر بلاک 256 پیکسل) را پوشش میدهد در حالی که در فشردهسازی H265 هر بلاک ابعاد 64×64 پیکسل (4096 پیکسل) دارد.
از میان روشهای فشردهسازی H264 و H265، روش H264 از عمومیت بیشتری برخوردار است و دستگاههای دیجیتال قدیمی با آن انطباق بیشتری دارند. اگرچه فشردهسازی به روش H265 نسبت به H264 نوظهورتر است اما توانسته است در سالهای اخیر محبوبیت زیادی کسب کند.
بدون دیدگاه