در بخش اول این مقاله به مفهوم کنترل‌کننده دامنه یا Domain Controller اشاره کردیم. درواقع کنترل‌کننده دامنه یا Domain Controller (DC) نوعی هاب مرکزی است که تمامی اطلاعات و داده‌های حساب‌های کاربری شامل نام کاربری و گذرواژه کاربران شبکه را به عنوان یک منبع ذخیره‌ساز در خود ذخیره می‌کند تا در روند احراز هویت کاربران شبکه از آن‌ها برای تایید صحت اطلاعاتی که کاربران وارد می‌کنند استفاده شود. علاوه‌بر این نقش‌ها و مزایای سرویس‌های دامنه اکتیو دایرکتوری را در ویندوز سرور 2019 که شامل: نگه‌داری و مدیریت داده‌ها و اطلاعات کاربران به صورت متمرکز، مقیاس‌پذیری بالا، قابل توسعه بودن، قابلیت مدیریت راحت‌تر و سریع‌تر، یکپارچگی با DNS، مدیریت راحت‌تر کاربران شبکه، امکان تبادل اطلاعات بین سرورها در سطح شبکه‌های بزرگ و … است مورد بررسی قرار دادیم. ادامه این مطلب را از دست ندهید تا شما را با نحوه بکارگیری سرویس‌های دامنه اکتیو دایرکتوری در شبکه و تعریف کاربران و کامپیوترها در اکتیو دایرکتوری آشنا کنیم.
استفاده از سرویس‌های دامنه اکتیو دایرکتوری یا AD DS
برای اینکه بتوانید به هر یک از سرویس‌ها و کنسول‌های مدیریتی در اکتیو دایرکتوری دسترسی داشته باشید باید از طریق منو در ویندوز سرور 2019، تب Tools را انتخاب کنید. زمانی که بر روی این تب کلیک می‌کنید می‌توانید تمامی سرویس‌های اکتیو دایرکتوری را شامل: Active Directory Administrative Center، Active Directory Domains and Trusts، Active Directory Module for Windows PowerShell، Active Directory Sites and Services و Active Directory Users and Computers مشاهده کرده و از آن‌ها استفاده کنید. توجه داشته باشید در صورتی که بر روی هر یک از سرویس‌ها و کنسول‌های مدیریتی اکتیو دایرکتوری در این بخش کلیک کنید، ویندوز سرور 2019 از شما می‌خواهد با یک حساب کاربری که مجوز مدیریتی دارد به دامنه وصل شوید. از این‌رو اکانتی که شما با استفاده از آن وارد دامنه می‌شوید و قصد دارید از یکی سرویس‌های دامنه اکتیو دایرکتوری استفاده کنید باید از طرف ادمین مجوز مدیریتی داشته باشد بنابراین یک کاربر ساده در شبکه نمی‌تواند از چنین سرویس‌هایی استفاده کند. در ادامه به بررسی سرویس Active Directory Users and Computers که یکی از پر استفاده‌ترین سرویس‌های اکتیو دایرکتوری است می‌پردازیم.
سرویس Active Directory Users and Computers
یکی از مهمترین ابزارهایی که اکتیو دایرکتوری در اختیار مدیران شبکه قرار می‌دهد ابزار Active Directory Users and Computers است که برای ایجاد و مدیریت تمامی حساب‌های کاربران شبکه و کامپیوترها مورد استفاده قرار می‌گیرد. درواقع این ابزار یکی از پراستفاده‌ترین سرویس‌های اکتیو دایرکتوری است که مدیران شبکه روزانه برای چندین بار جهت اضافه کردن حساب‌های کاربری و کامپیوترهای جدید از آن استفاده می‌کنند. بنابراین می‌توان گفت که این ابزار، یکی از ابزارهای بسیار ضروری و کاربردی در اکتیو دایرکتوری است. درصورتی که ابزار Active Directory Users and Computers را باز کنید نام دامنه خود را در ستون سمت چپ مشاهده خواهید کرد که در صورت گسترش پیدا کردن شامل پوشه‌ها و زیرپوشههای متعددی خواهد شد و به صورت سلسه مراتبی نمایش داده می‌شود. درواقع در این سرویس می‌توانید تمامی حساب‌های کاربری و کامپیوترهایی که به دامنه اضافه کرده‌اید را مشاهده کنید و حساب‌های کاربری و نام کامپیوترهای جدید را به دامنه اضافه کنید. از این‌رو مدیران شبکه می‌توانند با استفاده از این ابزار به صورت متمرکز به مدیریت تمامی حساب‌های کاربری و گروه‌های موجود در یک دامنه بپردازند. مدیریت متمرکز حساب‌های کاربری شبکه، دسترسی آسان و بهره‌وری بیشتر از آن‌ها را برای مدیران شبکه به همراه دارد.
در این سرویس واحدهای سازمانی یا OU را که به شیوه ساختار درختی و با آیکون پوشه قرار گرفته‌اند، مشاهده می‌کنید. بنابراین موجودیت‌های این فایل‌ها، پوشه نیست بلکه تنها آیکون آن‌ها مشابه پوشه است. درواقع در این فایل‌های OU داده‌ها و اطلاعات حساب‌های کاربری و کامپیوترها ذخیره می‌شوند. از این‌رو می‌توان گفت که OU نقش یک ذخیره‌ساز مرکزی را بازی می‌کند. درنتیجه هر یک از پوشه‌هایی که در این بخش ایجاد می‌کنید به OU اضافه می‌شوند و هر یک از داده‌ها و اطلاعات موجود در پوشه‌ها نیز در OU ذخیره می‌شود. درواقع OU تمامی آبجکت‌های موجود در اکتیو دایرکتوری را سازمان‌دهی می‌کند و آن‌ها در درون خود نگه می‌دارد. درضمن شما می‌توانید تمامی فایل‌های داخل OU که شامل داده‌ها و اطلاعات مختلفی می‌شوند را مرتب کنید و هر زمان که به آن‌ها نیاز داشتید به راحتی به آن‌ها دسترسی پیدا کنید.
بدون دیدگاه